zondag 30 mei 2010

Korte brainstorm:)

Nog even ter verduidelijking, we enterren het tijdperk van de mixed intensions.
Hierbij wil ik de bellangrijkheid van de Kunst nog eens accentueren,zijnde sprekend tijdsbeeld. Dit komt voor iedereen ten goede als het beeld een bepaalde individuloosheid met zich mee draagt dat in overeenstemming met de wereld een verduidelijking van het thema met zich meedraagt. Nu, hieruit verdergaand dat al wat vooraf ging een niet te ontkenne leerschool is geweest naar wat nog moet komen nml het ultieme hulpmiddel. Ik wil hier nog eens stres leggen op,positieve stres, dat ieders mening van bellang is bij deze globale opwarming voor wat nog blijkt te komen,nml weer hulp en verdraagzaamheid. het is van uiterst bellang dat het gegeven klimaat autentiek waarheidsgetrouw weergegeven wordt voor een vertrouwe te kweken in het vertrouwen winnen van de mens. Want zonder dit vertrouwen valt er geen kwalitatieve wisselwerking te ondergaan met de medemens. Dit is van uiterst bellang ,vragen welkom want als ik alles in deze text moet hypotheseren ben ik gewoon overmorgen nog bezig. Het grappige aan alles zijnde het ultime vertrekpunt nml de waarheid of de allom gevreesde waarheid. Ik zou zeggen do it for the kids. Nu ,ik wil dit maatstaven met een voorbeeld. Een voorbeeld van belgische makelarij. Jan fabre zijnde. Het is mij niet duidelijk hoe het komt dat een groot kunstenaar in dergelijk onduidelijke stof handeld als de beeltenis van sommige van zijn werken. Naarmate ik dit schrijf,en dan heb ik het meerbepaald over anthropologie van de planeet, kom iktot een geforceerde instemming bij de thematiek van het werk. Ten eerste wil ik ter verduidelijking van mijn bekritisering het volgende stellen. Het werk heeft een over negatieve boventoon die op eerste zich doet denken aan de ondergang van de planeet,aan alles waar we voor hopen zijnde gelijke kansen en een soort van piramidespel outlawheid weet je wel met andere woorde de globalisering toepassen met het huidige aantal mensen en het huidige klimaat in de wereld. Ter verduidelijking dit is makkelijker dan oorlog ,het lijkt op een kleuterklas dat touwtje trekdoet zonder winnaar. Anyway de negative boventoon van het werk heeft een welbepaalde functie naar de toeschouwer zijnde het beeld te verbeteren. Nu in ons land bestaat zoiets totaal niet het is far catched en tevens een directe monoloog naar de kwaliteit van jan's werk. Dus in de mening van wat er bij de toeschouwer in eerste instantie opkomt bij het bezichtigen van het werk is er slechts een feit dat kan worden omschreven als een gemixte opsomming van feiten die heersen,goed,dat leid naar een totaal fout beeld van hallucinogeenloze anthropologie. Het beeld is dusdanig absoluut niet geslaagd in het weergeven het thema dat je er bij wijze een pijn in ziet die eigenlijk ontoepasselijk is in de kunst of in de esentie van de hedendaagse kunst. Jan Fabre teld tal van deze voorbeelden die worden ofgewisseld met dadaistisch geschpielerij. Het laterale vind ik nog tof. Nu mijn punt is dat de hedendaagse kunstwereld in europa maar meer bepaald in Belgie een soort van onderontwikkeling portretteerd dat eigenlijk hand in hand gaat met het politieke heden van ons land. Nu wil ik zeker niet insinueren dat ik Belgie haat ofzo nee verre van maar er moeten dingen onder oge gezien worden die toedoen aan onze evolutie die fel begeert word door onze medemens. Ik zie ons land als mooiste voorbeeld in een start naar een nieuw wereld model waarbij ik moet en wel zeggen dat er al heel wat goede dingen zijn verwezelijkt ook. Maar nu sta je voor een bellangrijke tijd, de tijd van de globalisering dus mijn boodschap is werk aan een totaal nieuwe overeenkomst gooi overbodigheid overboord en bij toetatisch zie dat kunst en evolutie hand in hand gaat met het wel runnen van een staat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten